Heel veel lieve en een paar hele lelijke beesten

Goedenavond allemaal!

Hierbij alweer ons laatste reisverslag. De laatste week hebben we nog mogen genieten van onze tijd in Madagaskar. Helaas zit het er nu alweer bijna op, morgenavond vliegen we terug naar Nederland, na morgen nog een dagje in de hoofdstad rondgeslenterd te hebben. Omdat ik niet denk dat we nog veel spannende avonturen zullen beleven, bij deze dan ook het laatste deel van ons verslag. De rest horen jullie live. Geniet er nog één keer van en tot snel in Nederland maar weer.

Liefs,
Nadja

Vrijdag, 3 oktober
Vandaag een lange, saaie reisdag. We zijn om zeven uur vertrokken en kwamen om vijf uur in Andasibe aan. De weg was mooi, bergachtig en aan het eind begon het regenwoud, maar lang. Het laatste stuk, van Tana tot Andasibe, was ook erg druk met vrachtverkeer, aangezien dit de route is van de belangrijkste havenstad, Tamatave, naar de hoofdstad. Dit doet de luchtkwaliteit hier geen goed. De overheersende geur bestond uit te intensief gebruikte remmen, smeltend rubber en oververhitte motoren. Dit alles inclusief de bijbehorende zwarte uitlaatgassen. Tot mijn verbazing hebben we maar een van de boosdoeners beneden in de rivier zien liggen. De rest weet kennelijk toch op de relatief smalle, steile en bochtige weg te blijven. 

Tijdens onze rit vandaag hebben we een paar korte stops gemaakt. Allereerst, vlak na vertrek, zijn we gestopt bij rijstvelden om te zien hoe ze deze bewerken. Eerst wordt de rijst opgekweekt in het pierenbadje. Een ander veld wordt vervolgens omgeploegd. Daarna worden de bundels rijst die uit het pierenbadje komen uiteen gehaald en stuk voor stuk opnieuw geplant. Verder uit elkaar dan in hun oorspronkelijke badje. Hier zullen ze staan totdat ze volgroeid zijn. Het bewerken van het veld (uitgezonderd het omploegen) is typisch vrouwenwerk omdat zij fijnere vingers hebben.

De volgende en meteen laatste interessante stop was bij een aluminiumsmelterij. Hier wordt alles wat van aluminium is gemaakt gerecycled, van een oud motorblok tot deurposten. Vervolgens worden er allerlei gebruiksvoorwerpen van gemaakt; zoals pannen, lepels, beeldjes of souveniertjes. Allereerst wordt het te recyclen aluminium product in een pot op een heet vuur gezet om te smelten. De gesmolten blokken worden vervolgens overgeschept in een aardewerken pot om hierin nog langer op het vuur te staan. Ook alle afvalproducten, zoals bijvoorbeeld olie, worden er zo uitgebrand. Ondertussen wordt van aarde een mal gemaakt. Ze gebruiken een pan die al klaar is. Deze zetten ze in een houten kist en de ruimte tussen de kist en de pan wordt gevuld met zand. Vervolgens wordt ook de pan zelf gevuld en vervolgens van de aarde afgehaald. Zo hebben ze een buiten en binnenkant van de mal. De aarde is zo hard dat deze perfect zijn vorm behoudt. Vervolgens worden de twee delen terug in elkaar gezet op zo'n manier dat de ruimte waar oorspronkelijk de pan heeft gezeten overblijft. Er wordt een deksel opgedaan en deze wordt verzwaard door er met een paar op te gaan staan, dit om te voorkomen dat door de hitte van het aluminium de deksel omhoog schiet. Door een buis in de deksel wordt vervolgens de gloeiend hete aluminium in de mal gegoten. Nog geen minuut later kan het zand weg worden gehaald en is de pan klaar. Eigenlijk best simpel, maar toch redelijk gevaarlijk om uit te voeren. Zonder enige vorm van bescherming werken ze met gloeiend heet aluminium. Bovendien kan de stof en de geur onmogelijk gezond zijn om in te werken.

Zaterdag, 4 oktober
Vandaag staat het volgende regenwoud op het programma, we ontbijten om kwart voor 7. Om half 8 vertrekken we naar het park, het is een rit van nog geen 5 minuten. We hebben de hele ochtend de indri's al horen roepen, het doel vandaag is dan ook om een indri indri te zien. We beginnen echter met een grote dikke slang. Een Grand Boa, het Malagassische broertje van de Boa Constrictor, maar niet gevaarlijk voor mensen. Er leven in Madagaskar uberhaupt geen dieren of slangen die dusdanig gevaarlijk zijn voor mensen dat je er dood aan kunt gaan. Vervolgens zien we een groep welbekende bruine lemuren en al snel zien we ook golden sifaka's, waarvan één met jong. Het jong heeft last van adhd en springt van hot naar her, dat wordt een onmogelijke klus voor een foto. Wat later zien we dan eindelijk de indri indri. Hij zit echter hoog in een boom. Te hoog, vandeze afstand lijkt het meer op een bol wol dan een dier. We gaan op zoek  maar de tweede groep Indri's die n dit park leven in de hoop dat zij lager in de boom zitten. Nog geen paar meter verder spotten we nog een groepje bamboe lemuren, deze zijn echt heel erg schattig.

Aangekomen bij de tweede groep Indri's zien we deze inderdaad veel beter, ze zitten vlak boven ons hoofd. Na ze enige tijd bekeken te hebben, beginne ze te communiceren met elkaar;wat een herrie, ze zouden goed in Nederland op de eerste maandag van de maand ingezet kunnen worden. Na dit spektakel lopen we langzaamaan terug richting de ingang. Onderweg spotten we nog een bladgekko, echt heel goed gecamoufleerd zijn deze beesten. Ook zien we nog een groep Sifaka's, ook weer met jong, en een giraffekever. 

Aangekomen bij de auto gaan we lunchen, vanmiddag naar het lemuren eiland, Vakona. Op dit eiland leven 65 lemuren die behoorlijk tam zijn. Ze zijn vroeger als huisdieren gehouden, ondanks dat dit verboden is. Omdat ze niet terug kunnen worden geplaatst in het wild zitten ze op dit eiland. Ik stap als eerst uit en heb meteen een black-and-white ruffed lemur in mijn nek zitten. Bij Ewout en Brigitte volgen ze ook snel. Het is meer een dierentuin ze worden ook met bananen gelokt, maar wel grappig om deze dieren nu ook een van zo dichtbij te zien en te voelen. Ze wegen verbazingwekkend weinig. Na het bezoek gaan we naar de bijbehorende krokodillenfarm, dit is zo mogelijk nog meer een dierentuin, alle dieren zitten in kooitjes behalve de krokodillen, zie liggen in een omheinde poel. Hier is weinig spannends aan. 

Na het bezoek gaan we terug naar het hotel en relaxen we wat. We nemen wat foto's van het paragliden over van het toestel van onze chauffeur en krijgen spontaan een rondleiding door zijn andere foto's gemaakt tijdens de herbegrafenis van zijn vader en broer. Wel interessant om te horen hoe dat hier allemaal werkt. Eens in de zoveel jaar wordt het familiegraf geopend om iedereen die er in ligt te voorzien van een nieuwe laag zijde doeken. Dit gaat gepaard met een groot feest dat enkele dagen duurt en eten voor honderden mensen. 

Om half zeven staat de avondwandeling op het programma. Het regent wel jammer genoeg maar dat mag de pret niet derven, we zien verschillende kameleons, een kikkertje en een muislemuur, deze ziet er echt heel schattig uit. Van een afstandje zien we ook de dwerglemuur, maar deze is helaas te ver weg om goed te bekijken. Terug bij het hotel gaan we eten en gaan we lezen en lekker relaxen.

Zondag, 5 oktober
Vandaag vervolgend we onze rit over de bergachtige RN2 naar het Pangalanes kanaal plus bijbehorende meren. De rit neemt een kleine vier uur in beslag. Langs de weg staan ontzettend veel fruitbomen; van mango, tot lychee en bananen. Ook zien we hier voor het eerste koffieplanten. Onderweg maken we twee stops in kleine dorpjes, weinig echt bijzonders is er hier te zien. Het valt wel op dat ze hier weer een heel andere bouwstijl erop nahouden. De huisjes worden gebouwd van de traveller's tree, een in Madagaskar veel voorkomende soort palmboom, of van bamboe. Ze bouwen in dit gebied geen stenen huizen vanwege de hier regelmatig voorkomende cyclonen, hout is sneller en goedkoper. Ieder jaar is het hetzelfde liedje: in het voorjaar zijn er één of twee cyclonen, alles wordt weggevaagd en een paar dagen later staat er weer iets nieuws. Ook opvallend is dat alle huizen op palen staan. Dit is omdat het hier redelijk vochtig en modderig is en men zo wil voorkomen dat ongedierte zoals schorpioenen binnen komen. 

Op een gegeven moment draaien we van de hoofdweg af. Het is nu nog zo'n acht kilometer over een slecht begaanbaar 4x4 pad totdat we bij het eerste meer komen. Vanuit hier worden we met een speedboot in een uurtje naar ons hotel gebracht. Onderweg wordt ons al een eerste blik op het kanaal gegund. Werkelijk schitterend!

Nadat we hebben geluncht in het hotel denken we even naar een uitzichtpunt hier in de buurt te wandelen. Eerst lopen we een stuk door het regenwoud waarna we erachter komen dat dit toch niet de juiste weg zal zijn. We keren terug en vragen aan de receptie welke richting we uit moeten. Hier komt geen duidelijk antwoord, alleen dat het erg ver is. Omdat in onze reisgids staat dat het vlakbij ligt en ook mijn ouders dit aan hebben gegeven besluiten we het toch nog eens langs het strand te proberen. Hier komen we verder mee en uiteindelijk denken we in de buurt te zijn. Echter we kunnen geen enkel pad vinden dat de heuvel op gaat. We besluiten door te lopen en uiteindelijk komen we bij een ander hotel uit; hotel Palmarium. Erg vreemd want wij zitten in hotel Palmarium. We besluiten om uitleg te gaan vragen aan de bar. Hier blijkt dat er twee hotels zijn, het "normale" hotel en een luxere variant die kennelijk ook als overloop wordt gebruikt. In die laatste zitten wij. Op zich prima, maar wel op een uur loopafstand van het eigenlijke Palmarium waar wij dachten te zitten. Vandaar het antwoord aan de receptie dat het erg ver lopen is...

Omdat het bijna donker wordt besluiten we nu niet verder te lopen. Wel wordt ons gezegd dat het Palmarium hotel zelf ook een uitzichtpunt heeft, zo'n 800 meter verderop. Deze pakken we wel nog even mee alvorens terug te lopen naar ons eigen stekkie. Uiteindelijk dus toch nog even kort van het mooie uitzicht kunnen genieten!

Maandag, 6 oktober
Het ontbijt wordt om half 8 geserveerd. We gaan vandaag met het bootje naar het Palmarium reservaat, degene waar we gisteren al heen zijn gelopen. Het is 10 minuutjes varen en er gaan nog twee mensen mee. Een ervan is van behoorlijk formaat waardoor het bootje behoorlijk diep in het water ligt. Als wij naar achter kijken lacht de kapitein eens hard, hij zit zelf zo goed als in het water. We komen droog aan bij het reservaat. 

Er is een soort van botanisch tuin waar we een rondleiding door krijgen, ook zien we een paar schildpadden die we voeren met banaan. Tevens zien we heel veel vanille planten. Vanille is de bloem van een orchidee. Wanneer de bloem uitgebloeid is dan komt er op die plaats een groene stengel aan de plant. Deze stengels worden geplukt en vervolgens gedroogd. Wat overblijft is het vanillestokje zoals wij dit kennen. Een stuk verder zien we een hele horde toeristen staan, wij zijn blij dat we in het luxere Palmarium zitten. De toeristen kijken maar een groep lemuren, ze zijn zo tam dat ze ook hier op je schouder gaan zitten, het blijven schattige beestjes. Ook zien we nog wat tamme sifaka's. Na de dierentuin gaan we verder het bos in. We gaan op zoek naar de indri's. Als we ze gevonden hebben mogen we ook deze voeren met bananen, als je een stukje in je mond doet eten ze het ook op, dit levert leuke foto's op.

Na de indri gezien te hebben lopen we nog een stukje langs het strand. Hier zien we verschillende kleine, maar felgekleurde, kikkertjes in de struiken zitten. Ook zien we een poeltje waar ze vleesetende planten hebben staan. Deze klappen niet dicht, maar hebben onderaan in de kelk een zoet sap zitten. De vlieg komt hierin vast te zitten en wordt uiteindelijk middels het sap door de plant verteerd. 

We gaan terug naar het bootje, we moeten even wachten maar uiteindelijk kunnen we. We moeten nu wel in twee keer terug, blijkbaar vonden ze het toch niet veilig vanmorgen. Wij gaan als eerste, we hebben het erover dat het eigenlijk raar is dat juist de punt va het bootje verder omhoog steekt als er vooraan meer gewicht in zit. Aan onze handgebaren ziet de kapitein kennelijk waar we het over hebben, want hij zegt iets in het Frans, beeld de dikke kont uit en begint hard te lachen. Dit is toch beter zo met minder mensen... Uiteindelijk komen we bij ons hotel aan, waar we de lunch voorgezet krijgen. Vanmiddag doen we nog een village tour en vanavond de aye aye toer.

Om iets voor 2 worden we opgehaald voor een village tour. De Piroque die voor ons klaarligt is lek. Eenmaal erin blijkt het best mee te vallen, de kapitein moet maar één keer hozen in een half uur. Na een klein half uurtje komen we aan bij het dorp. Het dorp is niet zo heel groot. We krijgen een korte rondleiding (met een steeds grotere groep dorpskinderen achter ons aan), delen ballonnen uit en gaan weer terug. Terug aangekomen bestellen we avondeten en gaan douchen en lezen. 

Om half 6 staan we aan de steiger om naar de aye aye te gaan. We zien alleen nog geen bootje, rond 6 uur arriveert deze. Er zitten wel al een heleboel mensen in, we vrezen het ergste. Aangekomen bij het eiland is het inderdaad een grote groep en we lopen allemaal achter elkaar aan. Al snel zien we de eerste aye aye, ook hier worden ze weer gelokt, dit maal met kokosnoten. Het zijn echt ontzettend lelijke beesten. Door de groep mensen is het onmogelijk het dier goed te zien laat staan een fatsoenlijke foto te maken. Ons was gezegd dat we slechts met een groep van vijf zouden gaan, dus we uitten ons ongenoegen bij onze gids en spontaan lopen we alleen terug om daar in alle rust naar de Aye Aye te kijken; zonder dat deze door "per ongelukke" flitsen van een fotocamera, geschreeuw, of nieuwsgierige vingers weggejaagd wordt. Teruggekomen bij de boot moeten we lang wachten tot iedereen terug is. Pas om half 9 zitten we eindelijk aan ons avondeten. Daarna relaxen we en lezen we nog wat. Morgen gaan we een poging doen om naar het vissersdorp te lopen.

Dinsdag,7 oktober
Om 8 uur zitten we aan het ontbijt, onze gids komt eens vragen wat we vandaag willen doen, we zeggen dat we wat gaan wandelen en spontaan loopt hij weg. Hij is nog onder de indruk van gisteravond denken we. 
Om 9 uur lopen we naar het andere Palmarium, waar we rond 10 uur aankomen. We besluiten om te vragen wat hier de mogelijkheden zijn voor een eventuele kanaaltocht. We zijn bang dat wanneer we op de bonnefooi naar het vissersdorp lopen en daar een piroque regelen, wat we eerst van plan waren, maar heel weinig van het kanaal zullen zien. Met wat heen en weer gebel kunnen we vandaag het vissersdorp bezoeken en de kanaaltocht maken met een motorbootje; dat is mooi. Enige minpuntje is dat er meteen naar het vissersdorp zullen worden gebracht en pas om 3 uur weer opgehaald worden voor de kanaaltocht (op andere tijden zijn de bootjes gereserveerd). Gelukkig ligt het vissersdorp dicht bij de oceaan dus kunnen we daar nog wat tijd doorbrengen. Om 11 uur staan we in het dorp en meteen komen er bewoners om voor gids te spelen. Wij vinden het juist fijn om nu eens even de tijd en planning aan onszelf hebben, dus we bedanken ze en lopen door.

Na het dorp gezien te hebben gaan we naar de oceaan. Je kan er niet zwemmen, op het pad richting de oceaan komen we een paar zwarten tegen met een enorme haai; net gevangen. Tevens zijn de golven gigantisch hoog. We relaxen wat aan het strand en gaan op schelpen jacht. Tegen 2 uur lopen we terug naar het dorp. Nu is het er heel rustig, het is siesta. Dat komt goed uit, dus maken we meteen nog een rondje, dit keer zonder gidsen achter ons aan. Loopt toch iets rustiger. 

Terug aangekomen bij het kanaal moeten we op de boot wachten, we hebben gezegd we geven hem tot half 4 is hij er niet dan moet een local ons overzetten en lopen we terug. Tegen 3 uur is er nog geen boot en tegen half 4 ook nog niet, we denken dat ze ons vergeten zijn en beginnen ons zorgen te maken. Op dat moment komt er een boot aan en stopt we vragen hem of het onze boot is, dat is het niet maar hij zal even bellen. Hij zegt ons dat de boot er aankomt en warempel er komt er nog een aan. De kapitein komt aan en gaat het dorp in en komt terug met koekjes, die moest hij nog even inslaan voor onderweg. We gaan weg, het is werkelijk waar fantastisch mooi. We varen voor ongeveer 10 km en draaien om. We gaan dezelfde weg terug. We stoppen weer even bij het vissersdorp er komt iemand aan met twee zakjes vis, het avondmaal.
We gaan op weg naar ons hotel daar aangekomen douchen we en bestellen we het avondeten.