Terug in de bewoonde wereld

Hoi allemaal,

Eindelijk hebben we dan weer internet. Het duurt even, we zijn inmiddels ook weer terug in Nederland, maar dan heb je ook iets dat goed werkt. Zoals jullie gemerkt hebben verliep het plan om met enige regelmaat een dagboek bij te houden via deze site niet helemaal gesmeerd. We hadden ofwel geen internet (het merendeel van de gevallen), ofwel internet dat zo traag en incapabel was dat ik de inlogpagina van waarbenjij.nu niet eens geopend kreeg. Het is daardoor slechts één keer gelukt om jullie via Heusden een update te geven. Maar ach, dat is de charme van Afrika!

Met of zonder internet, wij hebben ons ontzettend goed vermaakt. Van tevoren was het voor mij lastig om een beeld te vormen bij Oeganda. De plaatjes en verhalen waren allemaal ontzettend mooi en positief, maar het blijft lastig, zo zonder vergelijkingsmateriaal. Het land heeft echter alle verwachtingen overtroffen. De typisch Afrikaanse cultuur en omgeving vind je hier terug, maar het is vele malen groener dan het Afrika dat ik gewend ben. Nog een ontzettend groot voordeel is dat het toerisme in het land minimaal is (het heeft sowieso al zeven dagen geduurd voordat we de eerste andere toeristen tegen kwamen). Dit zorgt ervoor dat mensen het oprecht leuk vinden als er toeristen komen: iedereen is übervriendelijk, staan enthousiast langs de weg te zwaaien en te roepen (zodat je er zelfs wel eens moe van wordt / een lamme arm van krijgt), wil ontzettend graag een praatje maken met je en is bereid om letterlijk alles voor je te doen. Bijkomend voordeel is dat er zo goed als niet gebedeld wordt, alleen in de meest toeristische streken hoor je zo nu en dan een kind roepen "Give me my money" (wel een leuke variant trouwens, er al vanuit gaan dat het geld aan hem/haar toebehoord).

De natuur is ontzettend afwisselend: van savanne tot aan vulkaan en van regenwoud tot aan bergketens. Qua wilde dieren kom je vooral als apenliefhebber aan je trekken: chimpansees, gorilla's, meerkatten, bushbaby's, en nog veel meer soorten waar ik het bestaan niet eens van wist. We hebben het allemaal gezien. Overige dieren zijn ook volop te zien. Vanwege een relatief recent verleden van burgeroorlog en stropen, zijn de verschillende soorten minder wijdverspreid dan in bepaalde andere Afrikaanse landen, maar dit maakt het zicht er niet minder op. Behalve de neushoorn, die in heel Oeganda niet meer in het wild leeft vanwege de handel in hoorns, hebben we alle dierensoorten gezien. De leeuwenteller staat zelfs op 22!!

Ook hebben we ontzettend geluk gehad met de groep. Een zeer gevarieerd stel -van oud tot jong, afkomstig uit plaatsen van zuid tot noord- maar iedereen kon goed met elkaar overweg. Ook waren er een groot aantal jongeren in de groep, wat het voor ons toch wat aantrekkelijker maakt.

Kortom, we hebben het getroffen! En voor wie nog twijfelt over een bestemming voor volgend jaar, Oeganda is aan te raden!

Hieronder volgt voor de geïnteresseerde het reisverslag van dag tot dag sinds de vorige update. De overige verhalen horen jullie wel in real life!

Liefs,
Nadja



Woensdag, 23 oktober 2013

Vandaag het tweede deel van de reis naar Kibale Forest. Een erg mooie route tussen de theeplantages door. Halverwege de ochtend maakten we een thee- en koffiestop. Aangezien beiden niet te drinken zijn hier vroeg ik om fris, maar dat was lastig. Hoewel ik eerder binnen zowel Tonic als Bitter Lemon heb zien staan, beweert de serveerster dat ze beiden toch echt niet hebben. Dan maar iets anders...

De lunch, in buffetvorm, nuttigen we in Fort Portal. Een weinig interessant dorp. Onderweg spotten we nog een geel-blauwe vogel en de black-and-white colobous monkeys.

Nu hebben we een leuke lodge aan de rand van de jungle met open lucht douche en toilet. De eerste plek overigens waar we wifi hebben, al is het ontzettend traag. Vanavond gaan we nog een nachtwandeling maken in de jungle. Hopelijk kunnen we nog een paar Bushbaby's spotten!

Donderdag, 24 oktober 2013

Vandaag een drukke dag, 's ochtends een wandeling in de Bigodi Swamp en 's middags de chimpansee tracking.

De Swamp wandeling was erg mooi. Het moeras was niet zoals ik had verwacht. De grond was wel moerasachtig, maar er stonden vrij veel bomen in. Het leek een kruising tussen moeras en regenwoud. We hebben een wandeling van in totaal ongeveer drie uur gemaakt. De wandeling ging rond het moeras, dit omdat er een paar mensen ooit verdronken zijn in het moeras en er volgens Oegandees gebruik niet over het graf van de doden gelopen mag worden. De wandeling was goed te doen, van tevoren kregen we laarzen omdat het hier en daar drassig kon zijn. Dit was ook zo, maar op de meeste plekken hadden ze bruggetjes gebouwd. We hebben erg veel verschillende vogeltjes gezien. Ook apen waren volop aanwezig, in totaal hebben we vijf verschillende soorten gezien. Samen met de babboons langs de eg en de chimps in de middag hebben we op een na alle hier voorkomende apen gezien, alleen de Vervet monkey missen we nog maar die hebben we eerder in de reis al gezien.

De middag stond in het teken van de chimpansees. Opgedeeld in verschillende groepen gingen we eerst een stukje met de auto om daarna het woud in te lopen. We hadden al gehoord dat de ochtendgroep ontzettend veel had gezien; hopen dat het bij ons niet tegenvalt dus. Na een kleine twintig minuten lopen kwam de eerste chimp voor ons op het pad tevoorschijn. Deze leidde ons netjes richting de plek waar de anderen aan het lunchen waren. Overal waar je in de bomen keek zag je chimps. Ook werden er volop vijgenschillen naar beneden gegooid en klaterde er zo nu en dan een flinke straal tussen de bomen door. Na een tijd onder de bomen rondgelopen te hebben, vonden we een plek van waaruit we ze goed konden zien. Hier hebben we wel 45 minuten gestaan.

Op het moment dat we klaar waren om op te stappen, kwamen de chimps naar beneden. Ze gingen voor ons tussen de bomen zitten. Dit was erg indrukwekkend. Zo van dichtbij zie je pas hoe groot ze zijn, veel groter dan ik had verwacht. Op een gegeven moment begonnen ze overal rondom ons te schreeuwen. Dan hoor je pas hoe veel lawaai ze maken. Al met al was het een ervaring om niet te missen!

Vrijdag, 25 oktober 2013

Vandaag richting Queen Elizabeth National Park gereden. Een reis van ongeveer vijf uur. Onderweg komen we langs het meer dat op het biljet van 20.000 shilling staat. Ook steken we de evenaar over, hier wordt er een fotostop gehouden. Rond lunchtijd komen we aan bij de campingsite. Eerst even lunchen daarna de tenten opzetten, echter begint het te regenen, eerst maar even schuilen dan. Een tijdje later is het droog dus kunnen we ons tentje opzetten. De middag hebben we vrij, we zitten aan het meer; heel erg mooi. We horen de nijlpaarden al, dat beloofd nog wat voor vannacht.

In de avond maken we nog een nightdrive. Al vlakbij de campsite zien we een groep olifanten oversteken. Eenmaal in het park zien we in eerste instantie vrij weinig. Veel verder dan Ugandan Kobs en konijnen komen we niet. Later zien we echter ook nijlpaarden grazen en twee genetkatten lopen. Na een uur rondgereden te hebben, ziet Khaleb verse leeuwenpoep midden op een kruispunt liggen. Van hieruit rijden we in alle richtingen om de leeuwen te zoeken. Wanneer we de laatste richting inslaan spotten we ook een Hyena. Meestal achtervolgen deze dieren de leeuwen in de hoop mee te kunnen profiteren van een eventuele vangst. Nog een teken dat de leeuwen in de buurt zitten dus. En dan uiteindelijk zien we ze. Acht stuks maar liefst. We blijven een tijd kijken en doen zelfs onze lichten uit in de hoop dat ze op jacht gaan. Dit lukt helaas niet. Maar al met al toch een hele mooie ervaring.

Zaterdag, 26 oktober 2013

Na een korte nacht staan we weer vroeg op voor een ochtend gamedrive. Al vrij snel zien we dezelfde groep leeuwen als gisterenavond. Ze lopen een beetje rond en gaan uiteindelijk drinken. Verder zien we nog Ugandan Kobs (natuurlijk), waterbokken, buffels en verschillende vogels. Opvallend is dat we in dit park nog geen olifanten of giraffen hebben gespot.

In de middag staat een boottocht over het Kazinga kanaal gepland. Het Kazinga kanaal is een natuurlijke waterweg van zo'n 40 km die Lake Edward en Lake George met elkaar verbind. Al tijdens de rit er naar toe zien we verschillende groepen olifanten, waarvan enkelen de auto tot op slechts een paar meter naderen. Blijft mooi deze enorme beesten.
Tijdens de boottocht zien we wederom vele watervogels, waaronder dit keer ook pelikanen en zelfs een flamingo. Het Kazinga kanaal is een water met de grootste nijlpaard dichtheid van het hele Afrikaanse continent, dus ook deze enorme beesten spotten we veel. Ook zien we langs de kant krokodillen, heel veel badende buffels en in het kanaal een badende olifant. De tocht was echt de moeite waard.
Op de terugweg hebben we nog geprobeerd een leeuw te vinden die 's middags in de top van een cactusboom is gesignaleerd. Helaas is dit niet gelukt. Morgen weer een kans in Ishasha, een gebied dat bekend staat om de boomklimmende leeuwen.

Zondag, 27 oktober 2013

Vandaag zijn we afgedaald richting het zuiden van Queen Elizabeth National Park, dit gedeelte van het park draagt de naam Ishasha. Het is ongeveer 2.5 uur rijden over een weg vol gaten en kuilen. De weg maakt officieel wel onderdeel uit van het park, hij ligt echter niet in het gebied waar je veel wild ziet. Wel zien we weel vlinders langs de kant van de weg, veel oranje en witte, maar ook enkelen die zwart met blauw zijn. Ook zien we wat aapjes in een boom.

Bij de ingang van Ishasha krijgt Khaleb te horen dat er in de ochtend leeuwen zijn gespot. Dit gedeelte van het park staat bekend om zijn boomklimmende leeuwen. Het klimmen in bomen hebben ze zichzelf aangeleerd vanwege de hitte en de vele vliegen tussen het gras. En inderdaad, na een tijdje rijden zien we een vijftal leeuwen lui in de boom hangen. Puur geluk schijnt; de reisbegeleider heeft twee jaar geleden voor het laatst leeuwen in een boom gezien en nog nooit zoveel tegelijk. Vanwege een onderzoeksproject zijn veel leeuwen hier gedart om een chip in te brengen. Dit heeft ze de grens over gejaagd naar de DRC. Pas nu keren ze weer mondjesmaat terug. Terwijl we staan te kijken lopen er twee naar beneden de rest trekt zich niets van ons aan en blijft lekker liggen luieren.

Dan gaan we richting de campsite om te lunchen en alvast de tentjes op te zetten. We zitten aan de oever van de grensrivier met de DRC. Het water in het gedeelte voor onze campsite staat relatief laag dus besluiten we ondanks de hippo's in de verte en de soldaat met mitrailleur op een driepoot om toch even illegaal de grens over te gaan.

In de middag maken we nog een gamedrive. We genieten weer van ontzettend mooie natuur en weidse landschappen. Wat betreft dieren zien we weinig verrassends. De Topi komt alleen hier voor en hebben we dus nog niet eerder gezien. Ook zien we weer verschillende nog niet eerder gespotte vogels. Het diner nuttigen we in de kantine van de ranger, onderwijl genieten van het zicht op twee grazende nijlpaarden.

Maandag, 28 oktober 2013

Vandaag zijn we verder afgedaald richting het zuiden van Oeganda, naar Bwindi voor de gorilla trekking. Onderweg zien we hele mooie uitzichten, met name over theeplantages. Ook komen we nog een vluchtelingenkamp tegen van de UNHCR. Na de rit van ongeveer zeven uur komen we aan bij het hotel, precies op tijd; het begint keihard te regenen.

Na onze lunch, spaghetti bolognaise, gaan we de stad in op zoek naar de lokale markt. Aangekomen bij de markt is het een drukte van belang. Ook is het een ontzettende modderpoel. Wel zien we allerlei dingen, van losse scharnieren tot tomaten en bananen. Na de wandeling gaan we terug naar ons hotel. Na een koude douche gaan we lekker dineren. Morgen staat er een zware klim op het programma, het beklimmen van de Muhavura vulkaan.

Dinsdag, 29 oktober 2013

Vandaag was het zover, het beklimmen van de Muhavura vulkaan vanaf 2600m naar 4300m. We staan om kwart over vijf op en hebben om half zes ontbijt. We worden door Ziwa naar het startpunt gebracht. Na een behoorlijk hobbelig ritje komen we daar aan. Na een korte klim naar het kantoortje zijn we al buiten adem, dat belooft nog wat. We zijn met een groepje van zes, drie van Sawadee, twee Duitsers en een Fin.

Om acht uur beginnen we met lopen, we stijgen het eerste uur ongeveer 500m. Echter na deze 500m gaat het tempo rap omlaag, het pad is best lastig, vanwege de enorme grote stappen en opstapjes, tevens waren er soms gladde trappen (provisorisch) in elkaar gezet. Uiteindelijk komen we om half een aan, beiden vallen we dood neer, na een kwartiertje bijkomen gaan we lunchen.

Na anderhalf uur gaan we naar beneden, de onweersbuien zijn al te horen. Na een uurtje vallen al de eerste spetters. Een paar minuten later komen er nog hagelstenen bij en verandert ons pad in een ware rivier. De hagel bleef nog liggen ook, behoorlijk koud dus. En toen kon een van de Duitse mensen niet meer lopen, haar voeten waren kompleet verkleumd, ze vonden het handig om in een pyjamabroek en topje naar de top te gaan lopen. Ze moest gedragen worden, daarna kreeg ze een sweater en regenjas van de ranger. Door deze lichtelijk niet zo slimme persoon waren we niet in drie maar in vijf uur beneden. Door het slome wandelen kreeg de rest van de groep het ook koud.

Om zeven uur zijn we dan toch beneden aangekomen, snel naar de chauffeur, Ziwa, en richting hotel voor een (warme) douche en diner. De douche bleek helaas niet warm te worden. Na het diner gaan we op tijd naar bed: morgen weer een (zware) wandeling voor de gorillatrackimg.

Woensdag, 30 oktober 2013

Vandaag is het zover; de gorillatrekking. We moeten al vroeg opstaan, het is namelijk twee uur rijden. We hebben een heel busje voor onszelf, omdat onze groep ergens anders zit. We gaan de Nkuringo familie bezoeken.

Aangekomen bij het vertrekpunt krijgen we een briefing wat we niet mogen doen. We zijn met een groep van acht personen. Na de briefing vertrekken we. We moeten eerst een helling afdalen tussen de akkers door. Na 45 minuten komen we onder in het dal aan de rand van het bos. Na een kleine vijf minuten, horen we de gorillagroep recht onder ons. We moeten dus nog verder naar beneden. Er is hier echter geen pad, dus moet de ranger een weg kappen voor ons. Na in totaal een uur gelopen te hebben moeten we onze tassen en eten achterlaten en gaan we alleen met onze camera verder. Na nog geen tien meter zien we ze al.

Het is echt een heel indrukwekkend en werkelijk een fantastisch gezicht. We zien een drietal kleintjes met elkaar spelen en ravotten. Dan komt het alpha mannetje even poseren, we staan op twee meter afstand!! Als hij recht gaat staan schrikken we toch wel even, hij is wel heel erg groot en weegt toch 250kg. Ze zijn gelukkig wel aan mensen gewent, ze staan en liggen te poseren voor ons. Het uur dat we bij de gorilla's mogen zijn, is snel om. Te snel. Wanneer we weglopen word ik nog aangeraakt door een vrouwtjes gorilla die nieuwsgierig komt voelen wie/wat ik ben. Echt mooi.

Om half drie zijn we terug in de lodge. Nog even het dorp in om te pinnen, een lekkere (warme!) douche en dan lekker in de tuin nog wat lezen. We hebben wel veel geluk gehad; het is inmiddels half zes en de andere groepen zijn nog niet terug.

Donderdag, 31 oktober 2013

Vandaag is een rustdag na de gorillatrack van gisteren. De overige groepen waren respectievelijk om half acht en half negen pas terug in het hotel dus velen waren wel aan wat rust toe.

's Ochtends kunnen we uitslapen, aangezien ontbijt pas om half negen in de planning staat. In Afrika is iedereen echter toch eerder wakker dus om acht uur was de groep compleet. Tijdens het ontbijt bereikt ons het nieuws dat er een grensstad in Congo is ingenomen door de rebellen op nog geen vijf kilometer afstand van waar wij zitten.

Rond negen uur zitten we in de auto en vertrekken we richting Lake Bunyonyi. Bijna de gehele rit leidt ons lang het meer met prachtige uitzichten onderweg. Rond lunchtijd komen we aan. Dit betekent eerst de lunch bestellen, dan nog even rondkijken op het terrein van de lodge en twee uur later aan tafel.

In de middag hebben we vrij. We hebben echter geen zin om onze laatste dagen in Oeganda lezend door te brengen. Gelukkig zijn een aantal anderen het hier mee eens en gezamenlijk huren we bij de lodge een motorboot met gids. We maken hiermee een tocht van twee uur over het meer. Het meer is in totaal 64 m2 groot en max 900 meter diep. Het is ontstaan door een vulkaanuitbarsting en heeft verschillende eilanden.

Langs enkele van deze eilanden maken we een tocht. Een paar zijn bewoond, anderen zijn ontzettend klein. Er is zelf een eilandje, Punishment Island, waar vroeger meisjes heen gestuurd werden die zwanger werden voordat ze in het huwelijk getreden waren. Dit eilandje is slechts een paar m2 groot, met maar een kale boom er op. De meisjes die geluk hadden werden opgepikt door een man die wel wilde trouwen maar geen geld had voor een bruidsschat. Anderen stierven de hongerdood. Degene die probeerden naar het vasteland te zwemmen, werden van een waterval afgeduwd om alsnog te sterven. Op een ander eiland stappen we uit de boot om een drankje te drinken. Een ontzettend mooie omgeving met veel vogels.

Rond half vijf zijn we terug bij de lodge. We douchen nog even en genieten daarna van de zonsondergang.

Vrijdag, 1 november 2013

Vandaag staan we om half zeven op. We gaan richting Lake Mburo, het laatste wildpark van deze vakantie. Rond half drie komen we aan bij het park, het regent zo hard dat we voor de tweede keer deze trip een paar lege plastic flesjes kunnen vullen met lekwater. We zouden gaan kamperen maar de meerderheid wil dat liever niet meer, ze denken vies te worden van de modder. Wij besluiten wel te gaan kamperen, de camping ligt namelijk op een super mooie plek aan het water. 's Nachts lopen er nijlpaarden, waterbokken en apen. Supervet dus! De overigen worden verplaatst naar vooropgezette tenten op een rangerterrein een eindje verderop, zonder uitzicht.

Na het opzetten van de tenten doen we een gamedrive door het park. We zien in dit park de zebra en de eenzame Uganda kop, dit is de enige in heel het park, een vrouwtje. Als het bijna zeven uur is, spot Khaleb een luipaard!! We blijven uiteraard staan om foto's te maken, eindelijk een luipaard! Het is een jong mannetje. Een kwartier later zien we ineens ook de moeder zitten! Dit is het moment waar we ons de hele reis op hebben verheugd.

Na terugkomst gaan we dineren en dan is het alweer tijd om naar ons tentje te gaan. Op de valreep krijgen we nog gezelschap van Linda en Hans, die ook inzien hoe leuk de camping eigenlijk is (en dat het toch wel droog blijft). Morgenohtend nog laatste gamewalk en dan richting Kampala.

Zaterdag, 2 november 2013

Heerlijk geslapen afgelopen nacht in het tentje. Blijft leuk al die dierengeluiden. Behalve de standaard dierengeluiden, hoorden we deze keer ook continu water klotsen. Dit bleek af te komen van hippo's die het meer in en uitgaan. Het is bij die beesten een drukke bedoening 's nachts.

Om half zeven staan we op om een gamewalk te maken. Samen met een ranger lopen we een stuk door het park. Wat we tegenkomen is niet heel spectaculair: impala's, zebra's, vervet monkeys en enkele elanden. Deze laatste hadden we nog niet eerder deze vakantie zo goed gespot, ze zitten dan ook alleen in dit park. Ook klimmen we naar de top van een heuvel voor een prachtig uitzicht over het park. Echt de moeite waard dus.

De vakantie loopt op zijn eind en na de gamewalk volgt de rit terug naar Kampala. Dit is een lange rit over een relatief saaie weg. Onderweg stoppen we op de evenaar voor de lunch. Hier maken we een groepsfoto en kunnen de laatste souvenirs gekocht worden. Na deze tussenstop is het nog ongeveer twee uur naar het hotel. Een ontzettend mooie plek met uitzicht over het Victoria meer en Kampala.

's Avonds eten we voor de laatste keer met de hele groep samen. Morgenochtend al vertrekken degene die een verlenging hebben geboekt. De rest zal tegen de avond richting Entebbe gaan. Maar eerst gaan we vanavond nog het nachtleven van Kampala beleven!!

Zondag, 3 november 2013

We beginnen de laatste dag met uitslapen aangezien we pas om vier uur weer terug waren in het hotel. Uitslapen in Afrika is echter makkelijker gezegd dan gedaan en na verschillende keren wakker te zijn geweest en weer ingedommeld, houden we het om half negen voor gezien. Dit probleem wordt kennelijk door meerdere mensen gedeeld aangezien om negen uur iedereen al gereed zit voor het ontbijt.

Na het ontbijt nemen we alvast afscheid van een gedeelte van de groep. Dit zijn de mensen die een verlenging hebben bijgeboekt en nog een paar extra dagen is een resort op een eiland in het Victoria meer zullen doorbrengen.

De rest van de groep settelt zich bij het zwembad. Eigenlijk was ik vandaag graag Kampala gaan verkennen, maar helaas heb ik hiervoor geen medestanders kunnen vinden. En km nu een busje speciaal voor twee personen te laten rijden... Het wordt dus een dagje zwembad met tussendoor een niet zo'n interessante wandeling in de directe omgeving van de lodge.

Om vier uur kunnen we vlak voordat het tijd is om te vertrekken nog een zonsverduistering zien. Helaas geen gehele en met het blote oog lastig waar te nemen, maar toch leuk om een keer meegemaakt te hebben. Er zijn immers mensen die hier speciaal voor naar Oeganda zijn afgereisd.

Om half zes vertrekken we richting Entebbe. In een hotel aan het Victoria meer nuttigen we de maaltijd om vervolgens op het vliegveld te worden afgezet. De terugreis verloopt rustig en na een kleine acht uur landen we weer op Schiphol. Al met al kunnen we terugkijken op een zeer geslaagde vakantie!