De eerste (ruime) week

Goedenavond allemaal!

Vandaag aangekomen in Morondava. We zijn alweer meer dan een week op weg, de tijd gaat snel. We hebben tot nu toe nog geen internet gehad. Wel hebben we iedere dag een verslag bijgehouden. Hieronder al onze avonturen tot nu toe. We blijven hier twee nachten, daarna is het dus weer voorbij met het internet. Waarschijnlijk duurt het dan wel weer even. Voor nu alvast veel leesplezier!

Liefs,
Nadja

Dinsdag en woensdag, 16 en 17 september
Vandaag een lange dag. Om 12 uur vertrekken we vanuit Lierop richting Parijs. De auto zit overvol geladen, met onze eigen drie koffers en nog een extra drie koffers voor het weeshuis. De inzamelingsactie is goed gelukt. 

Het inchecken en de vlucht verlopen goed. Een beetje turbulentie en een onweersbui, maar verder weinig problemen. Tijdens de tweede vlucht lopen we wel ietwat vertraging op doordat het vliegtuig te laat aankomt.

Eenmaal in Madagaskar aangekomen gaan we eerst op zoek naar een ATM, die op het vliegveld werkt namelijk niet op onze passen. In de stad hebben we meer geluk en doen we meteen in de naastgelegen supermarkt nog wat boodschappen. Dan lunchen bij de stationsrestauratie en vervolgens op weg naar Antsirabe. Een rit van een kleine vier uur. Mooie uitzichten onderweg, maar vanwege de tijd toch flink doorgereden. Toch komen we pas in het donker aan bij onze overnachtingsplek. Hier kunnen we meteen aanschuiven aan tafel. Daarna nog even douchen en dan al snel het bedje in voor de broodnodige nachtrust.

Donderdag, 18 september
Vandaag staat de wekker om kwart over 7; om 8 uur is er ontbijt. Onze chauffeur zit ons al op te wachten maar zegt 'mora mora' dus we doen op het gemakje. Om kwart over 9 gaan we op weg naar de kathedraal. Hier staan onze fietsen al klaar. Vandaag zullen we per auto naar kratermeer Tritriba rijden om van hieruit weer terug naar Antsirabe te fietsen. Aangekomen bij het kratermeer worden we opgewacht door heel wat kinderen die mt de verkoop van stenen graag geld willen verdienen om hun school te betalen. Wij krijgen een rondleiding van onze gids, maar ondertussen lopen de kinderen vrolijk mee om hun verkoopspulletjes te slijten. Op een gegeven moment zegt de gids dat ze moeten moven. Daarna is het heel rustig en krijgen we een mooie maar korte wandeling voorgeschoteld. Na de wandeling gaan we al fietsend terug op onze mountainbikes naar de stad. De ketting van de gids en Ewout vallen er geregeld af, schakelen gaat slechts onder genot van heel veel gekraak en erg moeizaam en in de remmen moet behoorlijk geknepen worden voordat ze hun werk doen, maar verder prima fietsen.
Rond half 1 gaan we lunchen en daarna fietsen we door naar Antsirabe waar we nog een werkplaats bezoeken waar ze kleine fietsjes, vliegtuigjes en autootjes maken van "recycle" materiaal. Ook krijgen we te zien waar ze van zebu hoorn mooie souvenirs maken.
We gaan terug naar het hotel waar we met onze chauffeur hebben afgesproken. We lopen nog even de stad in en bezoeken verschillende markten. Het ziet er niet uitnodigend uit om wat fruit te proberen. Na de markt te hebben gezien gaan we terug naar Residence Madalief; waar we nog even douchen, dineren, lezen, reisverslag bijwerken en een gesprekje aanknopen met de eerste toeristen die we tegenkomen hier, nota bene uit "Summeren". Daar ga je voor naar Madagaskar... Morgen staat het eerste gedeelte van onze reis richting het Kirindy reservaat op het programma.

Vrijdag, 19 september
Vandaag een rustige dag. Er staat een autorit van ruim vier uur naar Miandrivazo op het programma. Om te beginnen in Antsirabe nog de laatste boodschappen gedaan en wat extra geld uit de muur gehaald. Tot volgende week vrijdag in Morondava zullen we geen ATM meer zien. Daarna gaan we op weg. 

De weg voert door de bergen en is erg mooi. Hoe dichter we bij Miandrivazo komen, hoe droger het wordt. Ook de weg wordt slechter en er is steeds minder asfalt te vinden tuasen de gaten totdat op een gegeven moment het asfalt meer voor extra last zorgt dan voor gemak. Onderweg stoppen we nog in een dorpje waar we de kathedraal bekijken en een rndje over de lokale markt lopen.  Ook nuttigen we de lunch. Rond half drie komen we aan in Miandrivazo. Onze accomodatie is simpel, maar prima. Het dorp heeft weinig te bieden en dit is dan ook vooral een tussenstop op een lange rit.  In mijn reisgids stond dat dit dorp het heetste dorp van Madagaskar genoemd kan worden en dit geloof ik graag. Waar het gisteren nog allemaal wel te doen was, stroomt nu het zweet al van je voorhoofd als je alleen maar stil zit.

Nu eerst even lezen en dan later in de middag, wanneer het wat is afgekoeld, het dorp maar eens verkennen.

Zaterdag, 20 september
Vandaag staan we al op tijd op, half zeven. Het is een lange rit van ongeveer zes uur naar onze volgende plek, Kirindy park. Onderweg wordt het landschap steeds vlakker en dorrer. Zo'n 40 km voor Morondava zien we de eerste Baobabs. Vlak voor Morondava slaan we af richting de Avenue de Baobabs. Een kort stukje weg met veel Baobabs hier langs gelegen. Het zijn echt indrukwekkende bomen en vooral heel groot. Aangezien we vandaag tijd genoeg hebben, nemen we de tijd om rustig foto's te maken, een klein stukje te lopen en nog wat losstaande baobabs te bezichtigen, zoals "moeder met kind". Onderweg zien we ook onze eerste kameleon de weg oversteken. Een bijzondere manier van lopen hebben die beesten. Onze chauffeur pakt hem op met een takje om hem in de struiken te zetten en inderdaad zie je hem direct van geel richting bruin-groen verkleuren.

Na een korte lunchpauze iets verderop rijden we verder naar onze overnachting, het zijn simpele maar leuke houten lodges. De rest van de middag spenderen we op het terrein en houden we ons bezig met lezen en rondlopen. Hierbij spotten we meteen al de Fosa, Sifaka's, de red-fronted brown lemur, een kameleon en enkele vogeltjes. In de avond maken we een nachtwandeling en spotten we ook enkele nachtelijk actieve lemuren, waaronder de grey mouse lemur, de coquerel giant dwarf lemur, de fork-masked lemur en de red-tailed sportive lemur. Ook zien we verschillende kleine vogeltjes (slapend), een uil en een slangetje in zijn hol zitten. Na de wandeling gaan we eten en daarna gaan we voor onze hutjes zitten lezen en het verhaal bijwerken. Morgenochtend staat er een ochtend wandeling op het programma om ook de overdag actieve dieren te spotten.

Zondag, 21 september
Vanochtend om acht uur stonden we weer klaar voor de ochtendwandeling. In het begin was het tijdens deze wandeling vrij rustig. We kregen vooral uitleg over de verschillende boom- en plantensoorten. Na enige tijd toch ook nog wat wild gespot; in de verte zaten sifaka's in de boom, de red-fronten brown lemur hebben we van erg dichtbij gezien, twee slapende uilen in de bomen en verschillende andere vogeltjes. Na twee uur is de wandeling weer voorbij. 

Na even iets gedronken te hebben vertrekken we voor de relatief lange rit naar Bekopaka. De weg is hier erg slecht met veel kuilen en gaten. Onderweg moeten we twee keer een riviertje oversteken met een primitief bootje. Twee kano's met daartussen een stel houten planken. Twee auto's staan erop (zes passen er in totaal) en daarnaast nog een heleboel mensen. Wanneer we ongeveer drie kwartier later van de boot afkomen, is het tijd voor de lunch. Deze nuttigen we in een restaurant die ons vanuit verschillende kanten is aanbevolen, Mad Zebu. Het eten hier is echt super lekker en ondanks onze gebrekkige eetlust de afgelopen dagen besluiten we hier om toch maar nog een dessert te nemen (gedeeld weliswaar). 

Na de lunch vervolgen we onze reis naar Bekopaka, we moeten nog zo'n 100 km. Drie uur later komen we bij het laatste pondje aan. Hier staat echter een enorme rij auto's en gezien de motor kapot is moeten we met mankracht naar de overkant geduwd worden. Drie auto's per keer passen er op. Dit gaan we niet redden voor het donker, het is inmiddels al vijf uur en het pondje moet nog zeker vijf keer heen en weer voordat wij er op kunnen. Er zit niets anders op dan wachten. Uiteindelijk gaat de tijd nog vrij snel voorbij; we kijken wat rond n de omgeving, raken aan de praat met wat Duitsers die we even van tevoren al met autopech hadden zien staan (de koppeling is kapot en ze rijden dus nu het laatste stuk met een koppeling verder) en spelen met de kinderen. Uiteindelijk worden we zelfs gemobiliseerd voor een Malagassy versie van Jan Huigen in de Ton. Twee uur later, wanneer het inmiddels pikkedonker is, zijn we dan eindelijk aan de beurt om het pondje op te gaan. De Duitsers komen er ook bij wat nog even voor wat oponthoud zorgt. Door het water moeten we het pondje oprijden maar de auto van de Duitsers slaat af. Met een man of acht wordt de auto terug achteruit geduwd om vervolgens met een aanloop weer te starten en dit keer wel de boot te bereiken. Eenmaal aan de overkant is het nog een kleine 20 minuten rijden tot ons hotel. Hier eten we nog iets, alvorens nog even te lezen en al snel weer het bed in te duiken. De dag was weer lang genoeg. 

Maandag, 22 september
Om acht uur hadden we vanochtend afgesproken om ons te melden bij de "receptie" van de Tsingy tours. Al van tevoren hebben we besloten om vandaag de boottocht en de petit Tsingy te plannen en morgen de Grand Tsingy. Na enige tijd wachten door de administratieve rompslomp krijgen we een gids toegewezen die ons de komende twee dagen zal begeleiden. Twee seconde later zijn we deze echter weer kwijt omdat er een vrouw met een kort rokje langskomt; hebben Brigitte en ik toch voor de verkeerde outfit gekozen vandaag... 

Samen met onze nieuwe gids gaan we op pad. We beginnen met een boottrip in de Piroque van ruim vier uur. Onderweg stoppen er bij twee grotten waar we binnen kunnen klauteren en kijken. Vervolgens komen we nog langs de "begraafplaats". Hier hebben de eerste bewoners van Madagaskar hun overledenen tussen de rotsen begraven. Je ziet inderdaad in de rotsspleten nog van allerlei schedels en botten liggen. Tot slot brengt het bootje ons naar het begin van een wandeling. De wandeling duurt ruim twee uur en brengt ons eerst een flink stuk omhoog naar een punt met prachtig uitzicht over de rivier. Vervolgens gaan we via allerlei puntige rotsen, een soort Tsingy 3 zeg maar, terug naar beneden. Onderweg zien we verschillende vogeltjes. Beneden worden we weer opgewacht door onze Piroque om hiermee terug te keren naar het beginpunt. 

Op het beginpunt lunchen we nog even alvorens een wandeling naar de kleine Tsingy te kiezen. We besluiten voor de kleine Tsingy voor de lange wandeling die ons een uur tussen de puntige rotsen van de Tsingy door zal leiden naar een uitzichtpunt en een uur door het bos om lemuren te zoeken. Via bruggetjes, trappetjes en heel veel stenen klauteren we tussen de rotsen door.Helemaal leuk. In het bos zien we weinig lemuren, slechts een Sifaka en enkele red-fronted brown lemuren. Beide hebben we al eerder gezien en veel dichterbij. Toch is de wandeling de moeite waard, alleen al door het lekkere buiten zijn en de mooie omgeving. Al met al hebben we vandaag niet veel meer dan zes kilometer gewandeld, maar hier wel een dikke vier uur over gedaan. Dit geeft de toegankelijkheid van het wandelpad wel enigszins weer. Wel weer helemaal top, al dat klauteren!

Dinsdag, 23 september
Vandaag staan we al vroeg op, er staat een grote, zware en lange wandeling op het programma in de Grand Tsingy.  We ontbijten om 6 uur en vertrekken om kwart voor 7. Het is iets minder dan een uur rijden. Als we aankomen krijgen we een klimgordel om, dat belooft nog wat. We beginnen de wandeling in het bos we spotten verschillende lemuren die we al hebben gezien, maar we hebben ook twee slapende nacht lemuren gezien, ze zaten/lagen er heel comfortabel bij... Na een relatief korte wandeling komen we aan bij het begin van de Grand Tsingy. Na flink wat klauteren staan we boven bij het viewpoint, de klimgordel wordt ons nu wel duidelijk. We staan soms echt op de rand van de afgrond. Na het viewpoint kunnen we via een mooi hangbruggetje naar de andere kant van de Tsingy. Ewout verliest even zijn evenwicht en wordt meteen toegelachen (uitgelachen) door de gids. Nadja klautert er overal heerlijk tussendoor en overheen, een nieuw soort maki denken we. Brigitte loopt er ook lekker soepel, soms wat voorzichtiger, over heen.

We wandelen, klauteren en klimmen weer vrolijk naar beneden. Dan gaan we het bos weer in. Na een wandeling van ongeveer een uur arriveren we bij de grotten. Dit belooft een hels karwei te worden, Ewout past amper door de entree of hij is gewoon niet zo lenig. Ik en Brigitte hebben er niet zoveel problemen mee. Binnen is het goed opletten en ook met behulp van de klimgordel weer omhoog en omlaag klauteren en sommige stukjes moeten we zelfs een soort van abseilen. Na het grottenstelsel is onze gids ook een blanke geworden en zijn onze kleren allemaal lekker wit.

Na de grotten gaan we nog eenmaal in een ander gedeelte de Tsingy in. We lopen naar twee viewpoints en krijgen we de brug voorgeschoteld die pap en mam ook wel kennen. Wij hebben helaas geen springende sifaka's kunnen bewonderen, maar we hebben wel een neushoorn en de heilige maagd Maria gezien!
Na deze wonderbaarlijke ontdekking dalen we af en lopen we via het bos terug naar de auto.

We komen rond een uur of drie aan, relaxen nog wat op de veranda en besluiten tegen de avond te gaan douchen, het is nodig... Om half acht gaan we dineren en dan zit de zware maar erg leuke dag er weer op. Morgen weer vroeg op voor de lange rit terug naar Morondava.