Oudervergaderingen en Grupo5!!

Daar ben ik dan weer met een nieuw verslag.
Afgelopen dagen hebben vooral in het teken gestaan van oudervergaderingen. In elke zone gaan we vanaf Oktober met een nieuwe lesronde starten, dus ook met nieuwe leerlingen. Hiervoor hebben we een aantal vergaderingen georganiseerd zodat de ouders ook betrokken zijn bij wat de kinderen doen en wij hopelijk betere resultaten kunnen behalen. Zonder ouders die naar de vergadering zijn geweest kunnen de kinderen niet deelnemen in de lessen. We hebben vooral uitgelegd wat we doen en dat het essentieel is voor de kinderen om elke keer te komen en hun huiswerk te maken: dit zijn tot nu toe de twee grootste problemen bij een aantal leerlingen in de programma's. Op dit moment kregen we hier veel steun bij van de ouders, dus ik ben benieuwd...
Op dit moment hebben we vooral nieuwe leerlingen ontvangen op de vergaderingen. Per Zone hebben we ongeveer 30 inschrijvingen, dus dat is een goede start. Voor leerlingen die al goed meedraaiden in de programma's maar van wie de ouders niet op de vergadering geweest zijn, wordt wel een uitzondering gemaakt omdat we natuurlijk zo weinig mogelijk goede leerlingen kwijt willen raken. Op dit moment zijn we dus hard bezig om de ouders van de 'oude' leerlingen nog voor zaterdag te spreken: dan is de echte sluitingsdatum voor inschrijvingen.

Behalve de oudervergaderingen gaat het leven hier redelijk zijn gewone gangetje en zijn we vooral bezig met het geven van lessen. Niet veel bijzonders om over te schrijven dus.
Aankomende zaterdag staat er wel nog iets op het programma: een Amerikaanse tv-zender (NBC) komt hier een documentaire maken over de watervoorziening in de sloppenwijken van Lima. Wij, de organisatie en/of de kinderen zullen niet in beeld komen, maar ze hebben wel aan Lara (bekend als zijnde Amerikaan in Huaycan) hulp gevraagd. Afgelopen week zijn Lara en ik dus langs het waterbedrijf geweest en uiteindelijk hebben we geregeld dat ze zaterdag mee kunnen rijden met de watertruck. We weten niet zeker of dit ook in Huaycan zal zijn, maar het is in ieder geval in de omgeving. Zo komt dit gebied dus op de landelijke televisie in Amerika! Fantastisch natuurlijk om het gebied een beetje te promoten... Ik weet alleen niet of deze zender ook te ontvangen is in Nederland, anders zou het misschien wel een leuke documentaire zijn voor jullie om te kijken. Ook weet ik nog niet wanneer het precies uit wordt gezonden.

Afgelopen maandag zijn we nog naar een concert geweest van Grupo5, de populairste groep in Peru (en dat voor 10 soles, i.e. 2.50 euro!!). Het was superleuk en natuurlijk waren wij weer de enige blanken in het publiek. Dit trok zelfs de aandacht van de zangers: ze vroegen ons eerst naar voren te komen en daarna waar we vandaan kwamen. Na een paar keer raden hadden ze de VS, maar Nederland was moeilijker. Maar uiteindelijk, na Frankrijk en Italie (die twee landen hoor ik trouwens ontzettend vaak hier....: zo Italiaans zie ik er toch niet uit of wel?!), kwam Nederland toch naar boven. Het eind van het liedje is dat ze zelfs wisten dat we uit Huaycan kwamen en dat ze ons vroegen om op het podium te komen... Dit natuurlijk wel geprobeerd, maar helaas... (of gelukkig eigenlijk) we werden tegengehouden en ze zeiden dat we over een uur mochten. Maar toen waren we al naar huis!
Concerten hier zijn heel anders dan bij ons. Ze beginnen sowieso pas om 11 uur en gaan dan door tot een uur of vier/vijf (wij zijn om twee uur maar afgehaakt...) Tijdens het concert loopt iedereen steeds in en uit. Ook zijn ze hier veel interactiever bezig met het publiek. Ook op het publiek staan lampen gericht, zodat zij iedereen gewoon kunnen zien. Ze stellen dus tussendoor ook allerlei vragen en dat creeert 'gesprekken' (vanuit het publiek meer met handgebaren dan iets anders) zoals de onze. Op zich wel leuk om eens te zien...

Gisteren op onze vrije dag zijn we weer naar Lima gegaan. Eigenlijk hebben we precies herhaalt wat we twee weken geleden ook hebben gedaan: rondlopen door de stad, de pleinen bezoeken, Pisco's drinken, een hapje eten en naar huis. Blijft leuk!

Trouwens, ik heb er weer een paar voor de categorie Peruaanse directheid...
De eerste was in Engelse les. We waren de kinderen aan het leren om uiterlijk te beschrijven, dus daar kwam ook dik in voor. Toen werd een kind gevraagd om zijn vriend (die erbij zat) te bechrijven. Nu is deze jongen inderdaad redelijk groot en stevig, maar dat werd hem even flink duidelijk gemaakt. Als beschrijving zei hij letterlijk: you are fat! (jij bent vet). Toen wij daar (uit schaamte) tegenin gingen, werd het iets anders geformuleerd: my friend is really big (mijn vriend is erg dik). Nouja, het is maar dat hij het weet he....!!
Een aantal dagen later hadden we in een combi een zelfde soort ervaring. Sara, een andere vrijwilligster, is ook redelijk stevig en ook dat werd even duidelijk gezegd. Zij verstond het gelukkig niet omdat ze geen Spaans spreekt en ik heb het ook nog steeds niet aan haar verteld (ben ik ook niet van plan), maar toen zij ergens wilde gaan zitten waar niet zo heel erg veel plaats was barste de vrouw naast me in lachen uit en zei tegen mij: ' muy, muy gordito!' (oftwel erg, erg dik...). Ook hier; het kan maar duidelijk zijn!
Verder was er hier in huis ook nog een spraakverwarring. Hier in Peru zeggen ze nooit dingen als 'wil je dit alsjeblieft even doen voor me?'; in plaats daarvan zeggen ze ' doe dit even voor me'. Stuk makkelijker moet ik zeggen, maar het zorgt wel voor leuke situaties! Luz had op een dag besloten de 'huisregels' eens door te nemen: ze wilde ons vertellen dat we nooit alleen andere huizen binnen mogen gaan. Mij had ze dit al verteld toen ze Kristin aan tafel zag zitten: 'Kristin, vanavond moet ik met je praten!' En toen vertrok ze. Kristin schoot dus meteen helemaal in de stress en begon al allerlei scenarios te bedenken over wat voor ernstige dingen ze gedaan kon hebben. Toen begon ze mij te vragen of ik wist waar het over ging. Uiteindelijk na ruim vijf minuten wist ik haar min of meer gerust te stellen door te zeggen dat het niets erg belangrijks was. Maar pas 's avonds, na d'r gesprek, was ze helemaal opgelucht...
Zo kun je nog eens lol hebben om cultuurverschillen!

Tot de volgende keer maar weer!
xx uit Peru


ps. pap en mam, ik verwacht die kruimelvlaai he.... En doe er ook maar meteen wat rijstepap en een pizzapunt bij dan als je toch dingen aan het opsturen bent!