Still alive!
Door: Nadja
Blijf op de hoogte en volg Nadja
30 Juli 2007 | Zuid-Afrika, Nelspruit
Hallo allemaal, daar zijn we weer.
Vanochtend ben ik naar Johannesburg gevlogen en nu zitten we weer gezellig met zijn allen halverwege tussen de twee projecten. Al het afscheid nemen en het uit het vliegtuig springen heb ik overleefd, dus we kunnen er weer even tegenaan.
Het afscheid nemen was afgelopen week wel moeilijk. Donderdag had ik bij Nqobile afscheid genomen en vrijdag bij Sizabantu.
Donderdag was er een feestje bij Nqobile georganiseerd door een van de vrijwilligers omdat het de laatste keer was. We hebben geschminkt, bellen geblazen, er werden cadeautjes uitgedeeld en het was gewoon heel erg gezellig. Wel jammer dat het de laatste keer was, maar doordat ik daar niet zo heel erg vaak ben geweest was het afscheid ook niet zo heel moeilijk. Het was wel vervelend, maar het kon erger.
Vrijdag was daarentegen wel heel erg. 's Ochtend hebben we de bril opgehaald en nog wat foto's afgedrukt om een cadeautje te maken voor Sizabantu. 's Middags zijn we toen naar Sizabantu gegaan. Ze waren heel blij met onze cadeautjes. We hebben toen nog bellen geblazen, spekjes uitgedeeld en natuurlijk de kinderen helemaal doodgeknuffeld. Het leek wel of de kinderen ook te horen hadden gekregen dat we weg zouden gaan, want ze waren allemaal zo lief. Toen uiteindelijk het busje kwam om ons op te halen en we echt afscheid moesten nemen zaten we wel alledrie (Judith, Nicole en ik) met tranen in onze ogen.
Zaterdag zijn we inderdaad nog gaan parachutespringen. Het was echt fantastisch om een keer te doen (maar wel ook heel erg eng).
Zondagochtend zijn we ook nog naar de kerk geweest (drie uur lang!!!!!!!!!). DIt was wel heel erg leuk om een keer te zien. Het was gewoon in een gebouwtje waar wat tuinstoeltjes waren neergezet en daar stonden dan allemaal zwarten te zingen en vanalles.
Gisteravond en vanochtend heb ik afscheid genomen van iedereen: dat was wel moeilijk. Een maand geleden kenden we elkaar nog niet, maar in een maand zijn we echt naar elkaar toe gegroeid. Maar in september zien we elkaar weer!
Nu ga ik weer stoppen. Ik zal er nog even wat foto's opzetten en dan weet ik niet wanneer ik de volgende keer kan internetten.
Groeten Nadja
ps. Ook de groeten van pap en mam; we hebben elkaar weer gevonden. Ze kunnen nu niet e-mailen dus dat houden jullie tegoed.
Vanochtend ben ik naar Johannesburg gevlogen en nu zitten we weer gezellig met zijn allen halverwege tussen de twee projecten. Al het afscheid nemen en het uit het vliegtuig springen heb ik overleefd, dus we kunnen er weer even tegenaan.
Het afscheid nemen was afgelopen week wel moeilijk. Donderdag had ik bij Nqobile afscheid genomen en vrijdag bij Sizabantu.
Donderdag was er een feestje bij Nqobile georganiseerd door een van de vrijwilligers omdat het de laatste keer was. We hebben geschminkt, bellen geblazen, er werden cadeautjes uitgedeeld en het was gewoon heel erg gezellig. Wel jammer dat het de laatste keer was, maar doordat ik daar niet zo heel erg vaak ben geweest was het afscheid ook niet zo heel moeilijk. Het was wel vervelend, maar het kon erger.
Vrijdag was daarentegen wel heel erg. 's Ochtend hebben we de bril opgehaald en nog wat foto's afgedrukt om een cadeautje te maken voor Sizabantu. 's Middags zijn we toen naar Sizabantu gegaan. Ze waren heel blij met onze cadeautjes. We hebben toen nog bellen geblazen, spekjes uitgedeeld en natuurlijk de kinderen helemaal doodgeknuffeld. Het leek wel of de kinderen ook te horen hadden gekregen dat we weg zouden gaan, want ze waren allemaal zo lief. Toen uiteindelijk het busje kwam om ons op te halen en we echt afscheid moesten nemen zaten we wel alledrie (Judith, Nicole en ik) met tranen in onze ogen.
Zaterdag zijn we inderdaad nog gaan parachutespringen. Het was echt fantastisch om een keer te doen (maar wel ook heel erg eng).
Zondagochtend zijn we ook nog naar de kerk geweest (drie uur lang!!!!!!!!!). DIt was wel heel erg leuk om een keer te zien. Het was gewoon in een gebouwtje waar wat tuinstoeltjes waren neergezet en daar stonden dan allemaal zwarten te zingen en vanalles.
Gisteravond en vanochtend heb ik afscheid genomen van iedereen: dat was wel moeilijk. Een maand geleden kenden we elkaar nog niet, maar in een maand zijn we echt naar elkaar toe gegroeid. Maar in september zien we elkaar weer!
Nu ga ik weer stoppen. Ik zal er nog even wat foto's opzetten en dan weet ik niet wanneer ik de volgende keer kan internetten.
Groeten Nadja
ps. Ook de groeten van pap en mam; we hebben elkaar weer gevonden. Ze kunnen nu niet e-mailen dus dat houden jullie tegoed.
-
30 Juli 2007 - 18:23
Fanny:
Aloha!
Gelukkig weer met beide benen op de grond dus... wat ziet dat er stoer uit Nadja. Vind het echt hartstikke gaaf dat je zomaar gesprongen bent!!!
En verder... ach ja ik gooi het er maar uit: wie is Bas??? :)
Afijn, dat horen we dan nog wel eens.
Kan me voorstellen dat het afscheid nemen van die ukkepukken moeilijk was voor jullie... gelukkig heb je daar Ger en Jozien nu even voor teruggekregen.
Groeten terug ook aan je ma en ma. Veel succes en plezier weer met de komende avonturen!
Liefs,
Fanny
-
30 Juli 2007 - 19:39
Oma-Opa:
Hallo Nadja
Hier zijn wij dan ook weer.
Heet van de naald, om even over vijf hebben we je bericht gelezen en de foto's bekeken,prachtig weer.
Wat spannend om zomaar aan een valscherm te hangen.
Gelukkig ben je toch weer heelhuids op je pootjes terecht gekomen.
Met onze vakantieganger Teun gaat het ook prima,hij wil alleen 'savonds niet graag naar zijn eigen kamertje om te slapen.
Verder van hier geen nieuws.
Wij wensen je nog prettige dagen in het nieuwe project bij de beestjes.
Veel groeten,ook voor je ouders en tot ziens. Oma en Opa -
31 Juli 2007 - 11:22
Donny:
Hoi Hoi!! wat gaaf dat parachutspringen..!! Het lijkt me inderdaad wel moeilijk om afscheid te moeten nemen. Nou heel veel succes en plezier bij het volgende project!!
Groetjes Donny -
31 Juli 2007 - 16:59
Opa:
Bedankt voor je berichtje Het zal wel evenraar geweest zijn om van al die vriendinnen en vriend afschijt te nemen maar aan de andere kant ook weer leuk om Pa en Ma te ontmoetenLeuk die foto.s van het paraschute springenwaren heel mooi ik had niet gedacht dat je dat zou durven
Nu naar heel wat anders in de boesboes
Verder veel pjezier nog en de groeten uit Cadzand OPA -
07 Augustus 2007 - 14:02
Kayleigh:
Heey Nadja!
Hoe is het daar tussen debeesten? Ik ben vandaag terug gekomen in NL. Afscheid nemen was zeer zwaar.. Vooral van al die lieve kindjes. Heel veel plezier nog in het Kruger Park en tot snel
groetjes Kayleigh
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
