Nog eens peetmoeder geworden...

Hey allemaal,

Sinds het vorige verslag hebben we weer een aantal lessen gegeven en natuurlijk weekend gehad.
Afgelopen maandag was niet zo heel erg bijzonder. We hebben onze standaardlessen gegeven, maar verder niets. Omdat we maar met zijn drieen waren dit keer en we twee klassen hadden, heb ik met allebei de leeftijdsgroepen sport gespeeld. Normaal zorgen we dat er twee mensen per klas zijn die zowel sport spelen als les geven, maar sportles is onmogelijk te geven in je eentje aan 20 schreeuwende kinderen dus hadden we dit maar even als tijdelijke oplossing. Heb mijn beweging dus weer gehad voor deze week :D

Dinsdagochtend zijn we eerst naar het gemeentehuis geweest om kennis te maken met onze nieuwe hulpburgemeester. Ik weet niet of ik dit al heb verteld maar onze oude 'vriend' kwamen we een aantal weken terug op straat tegen en toen vertelde hij dat hij is overgeplaatst naar Ate. We waren onze contacten bij de gemeente dus kwijt.
De man die nu in zijn positie werkt lijkt ontzettend aardig. Hij begon meteen een heel verhaal te vertellen over wat zijn doelen zijn voor de periode dat hij hier werkt en welke problemen hij eerst gaat aanpakken en hoe. Tot nu toe lijken zijn ideeen redelijk overeen te komen met die van ons: ook hij vind het ontzettend belangrijk dat de ouders betrokken worden met de opleiding van hun kinderen. Hij was aan het vertellen dat hijzelf gefrustreerd is dat hij zijn kinderen niet altijd met hun huiswerk kan helpen omdat hij niet genoeg opleiding heeft en dat dit probleem ontzettend groot is in Huaycan. Dit is dus een van de punten die hij aan wil gaan pakken. We hopen dus heel hard dat er iets goeds uit onze samenwerking voort zal gaan komen! Afwachten maar...

Dinsdagmiddag ben ik met Lara naar 'los Alamos' gegaan, het bovenste en armste deel van Zone Z waar we vorige week begonnen zijn met lesgeven. Het is een superklas! Ze zijn ontzettend gemotiveerd om te leren en ondanks dat de situatie daar op dit moment hopeloos is, denk ik dat er echt iets goeds uit deze klas voort gaat komen. Deze week hadden we, in tegenstelling tot vorige week, wel een sleutel van het lokaal, maar uiteindelijk is er niet heel veel verschil met lesgeven op het voetbalveld. Het lokaal is een groot houten hok met heel veel gaten in de muren en met een zandvloer. We hebben er een whiteboard ter beschikking, welke ook half verrot is, en er staat een grote tafel waar de kinderen rondom zitten. Verder hebben we nog een paar banken waar ook kinderen op zitten met hun schriften op hun schoot. Ons volgende project (volgende week zaterdag) willen we dus ook hier uitvoeren - we willen op zijn minst alles spinnenwebvrij maken, het lokaal schilderen en tafels gaan kopen om in het lokaal te zetten. Maar voor nu werkt het in ieder geval en hebben we weer een les met nieuwe kinderen uit een andere zone kunnen starten.
Dinsdagavond ben ik met Lara en Kristin naar een shoppingmall in de buurt van Lima gegaan om een blender te kopen. We hebben een superavond gehad. In de combi's hebben Lara en ik uit volle borst mee zitten zingen, zoals we eigenlijk altijd doen (ook al kennen we maximaal 4 regels per liedje). Daarna hebben we gewoon wat rondgehangen in de shopping mall en uiteindelijk zijn we ook nog uit eten gegaan. Het was allemaal heel simpel, maar het was gewoon een gezellige avond.

Gisteren hebben we een lange dag gehad. 's Ochtends werden we om zeven uur door een van onze leerlingen uit bed gehaald. Op haar school was een sporttoernooi en omdat veel van onze leerlingen daar naar school gaan hadden we beloofd om te kijken. Het zou eerst om half tien beginnen, maar die dag stond ze dus om 7 uur te kloppen - of we over 20 minuten daar wilden zijn. We lagen allemaal nog in bed, maar dat kon dus niet meer! Uiteindelijk hebben we wel nog een leuke ochtend gehad. Eerst werd er een parade gelopen waar alle klassen zich presenteerden. Wij waren de 'peetmoeders' (ja ze hebben hier werkelijk peetmoeders voor alles, ik begin een beetje te twijfelen over de betekenis van het hele gebeuren) voor de klassen waar onze kinderen in zitten. Uiteindelijk hebben we dus in drie groepen meegelopen om ze te steunen. Daarna begonnen de wedstrijden en hebben wij aangemoedigd. Er waren wedstrijden volleybal, handbal en voetbal. Tegen een uur of elf hadden we al onze leerlingen zien spelen, dus zijn we weer terug naar het huis gegaan zodat we nog even tijd hadden te douchen en voor de rest van ons (ietwat verlate) 'ochtendritueel' voordat lunch opgediend werd.
's Middags zijn we weer naar Lima gegaan. Er waren weer twee vrijwilligers die daar nog nooit geweest waren dus we hebben ons standaard rondje weer gelopen in Miraflores (de toeristenwijk aan de oceaan). Aan het eind van de dag hebben we nog met een vriendin van Lara een koffie gedronken. Lara en ik hebben een hele tijd met haar zitten kletsen en ze is superaardig. Ze komt waarschijnlijk binnenkort ook een dag of twee deze kant op om mee te helpen in de programma's. Ze is Peruaanse en woont in Lima, maar is nog nooit deze kant op gekomen - ze heeft nog nooit de situatie hier gezien. Het zal dus waarschijnlijk een enorme schok voor haar worden dat er zulke sloppenwijken zo dicht bij haar zijn. Ongelofelijk dat zoiets kan bestaan.

Vandaag zijn we eerst weer naar de supermarkt gegaan om yoghurt te kopen. Het is inmiddels een wekelijks uitstapje geworden voor ons - je kunt je maar ergens mee bezig houden.
Vanmiddag zijn we naar Chosica gegaan en... geloof het of niet... we hebben pizza gegeten!!! Het was ongelofelijk: heb zelden zoiets lekkers gehad. Ik vind het eten hier superlekker, maar het voelt ook wel eens goed om iets anders dan rijst en kip te eten. Eindelijk weer eens iets 'normaals'. Het eten hier is wel duizend keer gezonder dan in Nederland. Er zit nauwelijks vet in en die gevolgen merken we ook elke keer als we buiten de deur gaan eten. Maakt niet uit waar we heen gaan, maar elke keer als ik iets anders dan normaal eet is de dag erna mijn maag ontzettend gevoelig en moet ik heel voorzichtig zijn met eten. Ongelofelijk hoe je reageert op vet als je het even niet hebt gehad!

Verder is er hier de laatste tijd niet zo heel erg veel gebeurd. De avonden kijken we vaak een film en de laatste dagen hebben we heel veel samen zitten kletsen (tot 4 uur 's ochtends aan toe). Kortom simpel, maar gezellig.

Maandagavond is ook nog een nieuwe vrijwilligster aangekomen hier. Ze heet Linda, komt uit Canada, is 57 jaar oud en blijft hier voor twee weken. Ze is ontzettend aardig en heeft een superleven. Ze is getrouwd, maar reist nog steeds in haar eentje de hele wereld over om vrijwiliggerswerk te doen. Super dus.

Voor zover het laatste nieuws vanuit Peru.
Heel veel knuffels voor jullie allemaal.
xx


ps. op onze blog staat inmiddels een stukje dat ik geschreven heb. Het slaat helemaal nergens op, maar voor ons was het een groot 'probleem' gedurende enkele weken. Het ironische is dat de dag nadat ik dit stukje heb geschreven alles opgelost was.... Magische krachten???